Koty birmańskie zaczęto hodować w Europie już w latach 20-tych minionego wieku. Jak wiele innych hodowanych w Europie kocich ras także i dla tej rasy szczególnie ciężkie czasy nastąpiły wraz z wybuchem II wojny światowej. Koty birmańskie zagościły na europejskich prace licencjackie wystawach kotów dopiero w dwadzieścia lat od zakończenia wojny. Koty birmańskie są kotami o półdługim włosie. Mają niezwykle delikatne i jedwabiste w dotyku futra. Pielęgnacja tego futra nie nastręcza większych trudności, gdyż raczej rzadko dochodzi do powstania kudłów. Koty birmańskie mają bardzo puszysty ogon.
Ich znakiem rozpoznawczym jest zadarty do góry ogon oraz „skarpetki” białego koloru, które koty te mają na swoich wszystkich łapach. Koty te bardzo nie lubią niskich temperatur. Są bardzo łagodne i przyjacielskie. Nie lubią przez długi okres pozostawać same. Nie lubią obcych, nie znanych sobie osób, zazwyczaj przed obcymi uciekają. Mogą za to mieszkać w towarzystwie innych kotów, psów lub królików. Można je polecić osobom z małymi dziećmi.
Autor artykułu: